ප්‍රේම පුරාණය

සුනේත්‍රා රාජකරුණානායකගේ නවකතා පොතක් තමා ප්‍රේම පුරාණය කියන්නේ ඒත් මට නම් ඒක කෙටිකතා තියෙන නවකතා පොතක්. මේක මන් කී  සැරයක් කියවලා තියෙනවද කියලා මට මතක නැහැ මේ දවස් වල ආයි කියවනවා. එකිනෙකට වෙනස් ප්‍රේමයන් ගැන කතා කීපයක්ම ඒ පොතේ තියෙනවා. පළවෙනි කතාව කියවද්දි මට හිතිච්ච දෙයක්.

අපි ආදරේ කරන කෙනාගේ ජීවිතේ අපිට අයිති දෙයක් ද? එතකොට එයාට කියලා ජීවිතයක් නැද්ද? තමන්ගේ ජීවිතය අහිමි කරගැනීම අනෙකා වෙනුවෙන් කැපකිරීම කියලා හඳුන්වන්න පුළුවන්ද? තමන්ට තමන් අහිමි උනාම තව කෙනෙක් වෙනුවෙන් ආදරයක් හිතේ ඇතිවෙයිද?

අපි හැමෝම තනිකඩව ඉන්නකොට අසීමිත නිදහසක් බුක්ති විඳිනවා. වැඩිහිටියන්ගේ පාලනය යටතේ උනත් තමන්ට තමන් වෙනුවෙන් ජීවිතයක් තියෙනවා. ඒත් ඔය නිදහස තව කෙනෙක් සමග සම්බන්දයක් ඇති උන ගමන් නැති වෙලා යනවා. එතකොට අපි හදන්නේ අනෙකාව අපේ කරගන්න. එතනදි වෙන්නේ අනික් කෙනාගේ ජීවිතය නැති වීම කියලා මම නම් හිතන්නේ.

පිරිමියා නම් වැඩියෙන් ගහැනිය පාලනය කරන්න හදනවා. ගැහැනියත් පිරිමියාව යම්තාක් දුරට පාලනය කරන්න හදනවා. දෙදෙනෙක් අතර සම්බන්දයක් ඇති උන පලියටම අනෙකාව පාලනය කරන්න අයිතියක් ලැබෙනවද? ආදරය කියන්නේ අයිති කරගැනීමද?

මට තේරුන විදිහට නම් පොඩි කාලේ ඉඳන් ආදරේ කලත් අවුරුදු ගානකට පස්සේ හම්බ උන රවී ගැන නිර්මලාගේ හිතේ තිබ්බ ආදරේ රවී, නිර්මලාව පාලනය කරන්න ගිය නිසා නැති උනා. ආදරේට වඩා මිනිස්සුන්ට නිදහස වටිනවද මන්දා

ප්‍රේම පුරාණය ගැන මෙතනත් තියෙනවා

අළුත් සල්ලි

මේ දවස් වල ආපහු අලුතින් සල්ලි කොළ ගහලා 1000 විතරක් නෙමෙයි 2000 කොලේ වෙනුවට 5000 කොළේකුත් ගහලා. මන් නම් තාම 5000 කොළයක් ඇහැට දැක්කේ නැහැ. ලොකු කොළ ගැහුවා වගේ නෙමෙයි ඉතින් ඕවා මාරු කරගන්න ගියාම තමා වැඩේ. දැනුත් 1000ක් 2000ක් මාරු කරගන්නේ බොහොම අමාරුවෙන් ඉතින් 5000ක් ගැන මොන කතාද. ෂෙඩ් එකයි බාර් එකයි විතරයි තියෙන්නේ ඕක මාරු කරගන්න ඒත් 5000ක් නිසා ඒ දෙකෙනුත් ඕක මාරු කරගන්න ලේසි වෙන එකක් නැහැ.

අළුතින් සල්ලි , කාසි ගැහුවම හැමෝම ආසයි ඔය අළුත් සල්ලි තියා ගන්න. අළුත්ම අළුත් නේ. මුලදි වැඩිය දකින්නත් නැහැ . ඉඳලා හිටලා තමයි හම්බ වෙන්නේත්. ඒ කාලේට අර පරණ සල්ලි කොළ ගැන එච්චර තැකීමක් නැහැ. අළුත් කොල තියාගෙන පුළුවන් තරම් පරණ කොළ තමා වියදම් කරන්නේ. ඒත් ටික දවසක් ගියාම අළුත් කොළත් පරණ වෙනවා.

හැමතැනම අළුත් සල්ලි තියෙන්න ගත්තාම ඒවා ගැන තිබ්බ උනන්දුව අඩු වෙනවා. අළුත් සල්ලිත් පරණ වෙනවා . ඔන්න ඔයා කාලෙට අර පරණ සල්ලි කොළයක් හම්බ උනාම හරි වටිනවා. ඒවා පරිස්සම් කරනවා. හොයන්වා. පරිස්සමට තියා ගන්නවා. එතකොට අළුත් කොළ ගැන මුලදි තිබ්බ තරම් උන්නන්දුවක් නැහැ. පරණ සල්ලි තමා වටින්නේ. ඔය හැම කොලේකම අගේ නම් ඒකයි කාලෙන් කාලෙට වෙනස් විදිහට සැලකුවට

අපේ ජීවිත වල සමහර පුද්ගල සම්බඳාතාත් මේ වගෙද මන්දා, එච්චරයි මට හිතුනේ නම්.

ඡායාරූපය මෙතනින්

අපි දිනුම්

1996 ලංකාවේ කණ්ඩායම ක්‍රිකට් ලෝක කුසලානය දින්නා. ඕක දින්න කියලා අපිට මොනාද ලැබුනේ. සෙල්ලම් කරපු ක්‍රීඩකයන්ට සල්ලි ලැබුනා සමහර අයට වාහන ලැබුනා. හැබැයි ඒ ලැබුන දේවල් සේරම ලැබුනේ ක්‍රිකට් ක්‍රිකට් කණ්ඩායමට සහ ඒ ආශ්‍රිතව කටයුතු කරන අයට. රටට මොනාද ලැබුනේ කීර්තියක් ලැබුනා වගේ දේවල් කියයි. සමහර විට මන් නොදැනුවත්ම ලැබුන දේවල් ඇති ඒත් හැබෑටම අපිට මොනාද ලැබුනේ . සමහර විට මාසේ අන්තිමට වෙනදට වඩා වැඩි ලයිට් බිලක් ඒ ඇරුනම වෙන මොනා ලැබුන්ද මන් දන්නේ නැහැ.

බොන එක ගැන සමහරු අහනවා බීලා ලැබෙන්නේ මොනාද කියලා. බොන අය කියන්නේ බිව්වම ජොලි කියලා. එතකොට නොබොන කෙනෙක් කියනවා බීමේ ආදීනව ගැන, තේරුමක් නැති එක ගැන. වෙන හානි ගැන. එතකොට අපි බොන එකෙන් රටට ලැබෙන දේවල්. බොන අය කියන්වා විශාල වශයෙන් බදු ආදායමක් ලැබෙනවා කියලා. නොබොන අය කියන්නේ ඒ සල්ලි බොන අයගේ ලෙඩ හොඳ කරනන් වැය වෙනවා කියලා.

මේ පාර ක්‍රිකට් ලෝක කුසලානය කියන එක වෙනදට වඩා ගොඩක් විකිනෙන දෙයක්. රේඩියෝ ටීවී පත්තර වගේ ජනමාධ්‍ය වලට මේක සල්ලි උල්පතක් වෙලා. ක්‍රිකට් ගහන අයට කොහොමත් සල්ලි ලැබෙනවනේ. ඒ ඇරුනම පත්තර වල පිටු පුරෝලා ටීවී ගැන දැන්වීම් වලින්. ලක්ෂ ගනන් ටීවී, ගෙවන්නත් ගන්න පුළුවන්.

හැබෑටම ඔය ක්‍රිකට් මැච් බැලිල්ලෙන් අපිට මොනාද ලැබෙන්නේ. සමහර විට වැඩිපුර ලයිට් බිලක්, ගෙවන්න ටිවී ගත්තා නම් ඊලඟ වල්ඩ් කප් එක වෙනකන් ගෙව ගෙවා ඉන්න බිලක්, තව ටීවී චැනල් එකත් සල්ලි වලට ගත්තා නම් ඒකටත් බිල. ඕවා ඇරුනම වෙන මොකුත් ලැබිලා තියේද කියලා නම් මන් දන්නේ නැහැ

අරක්කු බීම් සහ ක්‍රිකට් සසඳන්න නෙමෙයි හැදුවේ වෙන දෙයක් කියන්න.

ඡායාරූපය මෙතනින්